فصل NO

The silence depressed me. It wasn't the silence of silence. It was my own silence. ~Sylvia Plath, The Bell Jar

فصل NO

The silence depressed me. It wasn't the silence of silence. It was my own silence. ~Sylvia Plath, The Bell Jar

A New Mind

Moni Gallery

آدم متفاوتی شده بودم، در دنیای متفاوتی زندگی می کردم که همه چیز جدید و روشن بود، اما همه قضاوت های عادیم ترکم کردند. انگار که ذهنم کاملا خشک شده بود و ذهن جدیدی داشتم، زیبا و زلال اما ناآشنا و سخت برای از پس برآمدن . تمام واقعیت های معمولی قدیمی بی مصرف [از بین] رفته بودند...

ـIris Murdoch

منصوره یکشنبه 24 آذر‌ماه سال 1387 ساعت 12:13 ق.ظ

نظرات 3 + ارسال نظر

بهار یکشنبه 24 آذر‌ماه سال 1387 ساعت 09:02 ب.ظ http://www.barounebahari.blogsky.com/

چه هیجان انگیز و در عین حال ترسناک و غریب
اینکه ادم بتونه ذهنشو از همه قراردادهای و ساخته های پرداخته بشری جدا کنه و به معنای واقعی جزئی از طبیعت بشه ، تصورش کمی سخته
اونوقت دیدگاه و پنجره ما به دنیا چطوری خواهد بود ؟! واقعا تصورش هم سخت و غریبه !

***
همیشه از حضورت خوشحال می شم ممنون که بهم سر می زنی

غواص کاشف! دوشنبه 25 آذر‌ماه سال 1387 ساعت 09:17 ب.ظ http://sakooye-shirjeh.blogsky.com

سلام عزیزم... خوبی؟
راستش من جدی میگم! میزان حضورت تو ذهنت زیاده!
خیلی موضوعاتی و که انتخاب میکنی می پسندم! چالشی هستند! به فکر وادارم میکنه! دو خط مینویسی و آدمو وامیداری سی خط توضیح بده!! یعنی به حرف میاری.. واسه این بحثتم خیلی حرف زیاده.. خیلی!!!
من یکی از دغدغه های ذهنیم این بحث توه! دوستدارم پیش زمینه هایی رو که در مورد آدمها تو ذهنم هستند دور بریزم! هی به خودم میگم.. دیگه نه! در مورد این آدم قضاوت نکن! شاید برداشت قبلیت غلط بوده!! ولی باز هم گاهی پیش میاد.. خصوصا با کسی که مشکلی داری! یا برخورد تندی باهاش داشتی! اونجوری بلا استثنا همه رو دوست میداشتی.. چون قضاوتها هستند که ذهنیتها رو می سازن! و ذهنیتها هم احساسات رو! نه؟