.
.
.
قصه مان با شنیدن قصه ای آغاز شد..قصه ای که تو دوستش نداشتی و من دوستش داشتم..شاید نشنیدیش و من شنیدم..نمی دانم..اما دوست دارم لحطاتی را که با هم به قصه ای گوش می دهیم..انگار که قصه ها با قصه ما می آمیزند و بعد از هر قصه آدمی دیگریم..قصه مان هم عوض می شود...باهم که قصه گوش می دهیم حال دیگری دارد...تمام اید روزها و این ماه ها انگار با همین قصه ها بهم پیوند خورده اند...وحالا از اینکه قصه ای نیابیم تا باهم به آن گوش دهیم می ترسیم..نکند که تمام شدن قصه ها قصه ما را تمام کند...نمی دانم...آیا باز هم قصه هایی خواهند بود که بشنویم و آدمی دیگر شویم؟
کاش باهم بشنویمشان..
.
.
شاید قصه ماهم شنیدنی شد..
.
.
What I want is to be needed. What I need is to be indispensable to somebody. Who I need is somebody that will eat up all my free time, my ego, my attention. Somebody addicted to me. A mutual addiction
Chuck Palhaniukـ
Michelle Chapman
.
.
کاش می شد برای یه بارم که شده برای خودمون زندگی کنیم
شعار قشنگیه..
ولی وقتی خوب نگاه کنیم می بینیم که کلی از کارایی که انجام می دیم
بدون اینکه بدونیم شاید، برای دیگرانه..
.
.
.
دیــــــــــــــــــــــگران!
.
.
فقط می گن که چرا نمی گی؟
ولی نمی دونن که سخته گفتن
و اینکه وقتی می گی هیچ اتفاقی نمی افته
جز اینکه حس می کنی یه تکه از فکرت و بودنت و دادی به کسی
که واقعا براش اهمیتی نداره
یا اگرم اهمیتی داره از دید خودشه
و سوژه ای برای فایل بندی ذهنی و
قضاوتش.
برای من که این طوری بوده
می دونم برای خیلیا این طوری نیست
ولی کاش این فرضیه ها و طبقه بندیا و پیش داوریها رو نداشتیم
شاید غیر ممکنه ولی نه برای یه مدت کوتاه..
.
.
.
*Jean-Paul Sartre